Zbieg przestępstw
Z uwagi na to, iż stosunki kazirodcze zwykle są utrzymywane przez dłuższy czas, jak podaje J. Warylewski od 6 miesięcy do ponad 5 lat,260 należy się zastanowić czy zachowanie sprawcy polegające na wielokrotnym „obcowaniu płciowym” z osobą, z którą pozostaje on w stosunku opisanym w art. 201 k.k., należy, przy spełnieniu odpowiednich przesłanek, uznać za popełnione w warunkach czynu ciągłego, czy też ciągu przestępstw.
Konstrukcja ciągu przestępstw zgodnie z art. 91 §1 k.k. zakłada, iż sprawca popełnia w podobny sposób dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadnie pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw. Ponadto poszczególne przestępstwa powinny być popełniane w krótkich odstępach czasu. Gdy wystąpi taka sytuacja, sąd jest zobligowany do wymierzenia kary na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy zagrożenia ustawowego za dany czyn zwiększonego o połowę.
Czyn ciągły został uregulowany w art. 12 k.k. Ma on miejsce w sytuacji, gdy sprawca dopuścił się dwu lub więcej zachowań w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.
Wydaje się, że właściwym rozstrzygnięciem tak postawionego problemu jest przychylenie się do zastosowania konstrukcji ciągu przestępstw. Do powyższej konkluzji skłania mnie przede wszystkim konieczność wystąpienia, przy zastosowaniu konstrukcji czynu ciągłego, „z góry powziętego zamiaru”. Za mało prawdopodobną, moim zdaniem, należy uznać sytuację, gdy sprawca występku kazirodztwa obejmuje z góry powziętym zamiarem szereg, mających nastąpić w przyszłości, zachowań w postaci „obcowania płciowego”.
W sposób podobny do tego zagadnienia zdaje się podchodzić J. Warylewski, który stwierdza, że co prawda konstrukcja ciągu przestępstw nie jest w pełni satysfakcjonująca, jednakże możliwa alternatywa, w postaci czynu ciągłego, jest zadawalająca w jeszcze mniejszym stopniu.261
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.