Zakończenie
Kilka uwag de lege ferenda
De lege lata, w związku z obowiązującą w polskim prawie karnym zasadą formalizmu, należy się pogodzić z faktem, iż nawet konsensualne obcowanie płciowe podejmowane przez dwie pełnoletnie osoby, połączone węzłem pokrewieństwa, w stopniu relewantnym dla bytu występku kazirodztwa, lub stosunkiem przysposobienia, stanowi występek stypizowany w art. 201 k.k. i jako taki podlega karze, choć ja osobiście nie znajduję żadnych racjonalnych powodów, by za takie zachowanie groziła kara.
Niemniej jednak uważam za konieczne, w podsumowaniu niniejszej pracy, sformułowanie kilku postulatów de lege ferenda dotyczących penalizacji występku kazirodztwa.
Przede wszystkim należy nadmienić, iż art. 201 k.k. w obecnej postaci w sytuacjach w których nie duplikuje ochrony udzielanej takim dobrom prawnym jak wolność seksualna czy nienaruszalność seksualna małoletniego, przez inne przepisy zawarte w rozdziale XXV k.k., ogranicza wolność do seksualnego samostanowienia osób pełnoletnich.
Zatem pierwszym postulatem jest całkowita depenalizacja tzw. konsensualnego kazirodztwa mającego miejsce między osobami pełnoletnimi.
Po drugie, w celu ochrony osób, które są małoletnimi powyżej lat 15 oraz osób, na które wywierana jest presja nosząca znamiona przestępstwa nadużycia zależności przez osobę opisaną w obecnym art. 201 k.k., należy wprowadzić postulowaną także przez M. Filara postać kwalifikowaną przestępstwa nadużycia zależności. Przy uwzględnieniu tego postulatu i dokonaniu niezbędnych moim zdaniem modyfikacji, art. 199 k.k. mógłby posiadać następującą treść:
„Art. 199. § 1. Kto, przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia, doprowadza inną osobę do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 został popełniony na szkodę małoletniego, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto doprowadza małoletniego do obcowania płciowego lub poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, nadużywając zaufania lub udzielając mu korzyści majątkowej lub osobistej, albo jej obietnicy.
§ 4. Jeżeli czyn określony w § 1 popełnia osoba będąca dla pokrzywdzonego wstępnym, zstępnym, przysposobionym, przysposabiającym, bratem lub siostrą, albo postacią rodzicielską, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 5. Jeżeli czyn określony w § 4 został popełniony na szkodę małoletniego, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”272
Po trzecie, postuluję wprowadzenie typu kwalifikowanego przestępstwa z art. 200 k.k. z uwagi na to, iż moim zdaniem wykorzystanie seksualne małoletniego przez osobą wchodzącą w skład jego rodziny nuklearnej, wliczam w to także tzw. postać rodzicielską, powoduje tak daleko idące skutki dla zdrowia małoletniego, iż podleganie przez sprawcę wyższej karze powinno wynikać ex lege, nie zaś z sędziowskiego wymiaru kary. Przy uwzględnieniu tego postulatu art. 200 k.k. mógłby posiadać następującą treść:
„Art. 200. § 1. Kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania,
podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu zaspokojenia seksualnego prezentuje małoletniemu poniżej lat 15 wykonanie czynności seksualnej.
§ 3. Jeżeli czyn określony w § 1 lub w § 2 popełnia osoba będąca dla pokrzywdzonego wstępnym, zstępnym, przysposobionym, przysposabiającym, bratem lub siostrą, albo postacią rodzicielską, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 3 do 15.”
Oczywiście w przypadku wprowadzenia do Kodeksu karnego proponowanych przeze mnie zmian art. 201 k.k., który obecnie statuuje występek kazirodztwa, straciałby rację bytu, a co za tym idzie musiałby zostać skreślony.
Ponadto, moim zdaniem, dodatkową korzyścią płynącą z takiego uregulowania zachowań o charakterze kazirodczym, jest rozwiązanie problemu dotyczącego zupełnego braku ratio legis poenali przy popełnieniu przestępstwa kazirodztwa w postaci zjawiskowej współsprawstwa, podżegania bądź pomocnictwa przez extraneusa.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.