Strona podmiotowa
Przedstawiciele doktryny, zajmujący się kwestiami związanymi z przestępstwem kazirodztwa, nie mają wątpliwości co do tego, iż kazirodztwo jest przestępstwem umyślnym. Przyjmują, iż jest to przestępstwo, które popełnić można w zamiarze bezpośrednim, a zatem w sytuacji, gdy sprawca, obejmując świadomością przesłanki przestępstwa z art. 201 k.k., chce je popełnić. Bez znaczenia pozostaje, w jakiej z pozakodeksowych postaci zamiaru bezpośredniego sprawca popełnia występek kazirodztwa, czy będzie to zamiar przemyślany (dolus premeditatis), czy też nagły (dolus repentinus). Wydaje się co prawda, że tzw. „działanie z premedytacją” niesie ze sobą większy ciężar gatunkowy zamiaru, lecz nie można wykluczyć sytuacji wyjątkowych.210
Moim zdaniem nie budzi wątpliwości możliwość popełnienia przestępstwa kazirodztwa przy wystąpieniu zamiaru quasi – ewentualnego, czyli takiej sytuacji, gdy sprawca chce osiągnięcia określonego celu, jednakże nie ma pewności, czy mu się to uda.211
Zdaniem J. Warylewskiego popełnienie kazirodztwa w zamiarze quasi–ewentualnym ma miejsce, w sytuacji gdy sprawca nie ma pewności co do tego, czy on sam i osoba, z którą dopuszcza się obcowania płciowego, należą do kręgu osób wymienionych w art. 201 k.k. i mimo tego, że przewiduje taką możliwość to jednak nie zachowuje wystarczającej zapobiegliwości, by istniejącą wątpliwość rozstrzygnąć.212
Natomiast M. Rodzynkiewicz odnosi się krytycznie do konstrukcji zamiaru quasi-ewentualnego, przyjmując w tym wypadku zamiar bezpośredni ze świadomością niepełną.213
Wskutek błędu co do znamienia czynu zabronionego, który został opisany w przepisie art. 28 §1 k.k., w myśl którego nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię, może wystąpić brak przestępności. Sytuacja taka będzie miała miejsce, gdy sprawca nie będzie miał świadomości co do istnienia stosunku pokrewieństwa, czy przysposobienia.214
Wykluczyć natomiast należy wystąpienie błędu co do bezprawności opisanego w art. 30 k.k., mówiącym w zdaniu pierwszym, iż nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności. W związku z tym, że w społecznej świadomości zakaz kazirodztwa niewątpliwie funkcjonuje, nie sposób uznać błędu co do bezprawności zachowań kazirodczych za usprawiedliwiony.215
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.